സ്മരണ

ജീവിതം അർഥവത്താകുന്നത് അതിന് ഒരു ദൗത്യം ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ്. അത്തരം ജീവിതങ്ങള്‍ കാണുന്നവര്‍ക്ക് അതൊരു സൗന്ദര്യമാണ്; ജീവിക്കുന്നവര്‍ക്ക് സംതൃപ്തിയും. അത്തരമൊരു ജീവിതമായിരുന്നു ഈയിടെ വിടവാങ്ങിയ മലപ്പുറം കോഡൂര്‍ സ്വദേശിയും കുറ്റ്യാടി ഐഡിയല്‍ പബ്ലിക് സ്‌കൂള്‍ പ്രിന്‍സിപ്പലുമായിരുന്ന എ.കെ ഹാരിസിന്റേത്. സ്‌കൂള്‍ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുശേഷം തളിക്കുളം ഇസ്‌ലാമിയാ കോളേജിലാണ് ഹാരിസിന്റെ പ്രീഡിഗ്രി, ഡിഗ്രി പഠനങ്ങൾ ഇസ്‌ലാമിക വിദ്യാഭ്യാസത്തോടൊപ്പം പൂര്‍ത്തീകരിച്ചത്. മജ്‌ലിസുത്തഅ്ലീമില്‍ ഇസ്്ലാമിയുടെ ഇസ്‌ലാമിക് ഹയര്‍ സെക്കന്ററി പരീക്ഷയില്‍ റാങ്ക് ജേതാവായിരുന്നു ഹാരിസ്. ഇക്കണോമിക്‌സിലായിരുന്നു ഹാരിസിന്റെ ബിരുദം. മമ്പാട് എം.ഇ.എസ് കോളേജില്‍നിന്ന് അതില്‍ ബിരുദാനന്തര ബിരുദവും കരസ്ഥമാക്കി. വളാഞ്ചേരി മര്‍കസ് ട്രെയ്‌നിംഗ് കോളേജില്‍നിന്ന് അധ്യാപന പരിശീലനത്തിലും ബിരുദം നേടി. സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തില്‍ നെറ്റ് കോളിഫൈഡായിരുന്നു.

എസ്.ഐ.ഒ മലപ്പുറം ഈസ്റ്റ് ജില്ലാ പ്രസിഡന്റ്, സംസ്ഥാന ശൂറാ അംഗം, സംവേദന വേദി സംസ്ഥാന കണ്‍വീനര്‍, സോളിഡാരിറ്റി മലപ്പുറം ജില്ലാ കമ്മിറ്റി അംഗം, ടീന്‍ ഇന്ത്യ-മലര്‍വാടി സംസ്ഥാന സമിതി അംഗം എന്നീ പ്രാസ്ഥാനിക ചുമതലകള്‍ വഹിച്ചിരുന്നു. നേതാവായിരിക്കുമ്പോഴും അല്ലാത്തപ്പോഴും പ്രതിബദ്ധതയുള്ള അനുയായി കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. മരണപ്പെടുമ്പോള്‍ കുറ്റ്യാടി പാറക്കടവ് ഹല്‍ഖയിലെ സജീവ പ്രവര്‍ത്തകനായിരുന്നു.

മഞ്ചേരി മുബാറക് സ്‌കൂള്‍ അഡ്മിനിസ്‌ട്രേറ്റര്‍, ഇര്‍ശാദിയ കോളേജ് പ്രിന്‍സിപ്പല്‍, രാമനാട്ടുകര നെസ്റ്റ് ഇംഗ്ലീഷ് സ്‌കൂള്‍ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍, കുറ്റ്യാടി ഐഡിയല്‍ പബ്ലിക് സ്‌കൂള്‍ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ എന്നീ നിലകളില്‍ ജോലി ചെയ്തു. കുറ്റ്യാടി ഐഡിയല്‍ പബ്ലിക് സ്‌കൂള്‍ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ആയിരിക്കേയാണ് ഹാരിസിന്റെ ആകസ്മിക നിര്യാണം. സഹപ്രവര്‍ത്തകരെയും വിദ്യാർഥികളെയും രക്ഷിതാക്കളെയും നാട്ടുകാരെയും അക്ഷരാർഥത്തില്‍ ഞെട്ടിച്ചുകളഞ്ഞ മരണമായിരുന്നു അത്. സ്‌കൂള്‍ വാര്‍ഷിക പരിപാടിയിൽ ഒരു വര്‍ഷത്തെ പ്രവര്‍ത്തന റിപ്പോര്‍ട്ട് പവര്‍പോയിന്റ് പ്രസന്റേഷന്‍ സഹായത്തോടെ അതിഗംഭീരമായി വേദിയില്‍ അവതരിപ്പിച്ച് മഗ്്രിബ് നമസ്‌കാരത്തിന്റെ ഇടവേളക്ക് പരിപാടി പിരിഞ്ഞതിനിടയിലാണ് ഹാരിസിന്റെ വിയോഗം.

റിപ്പോര്‍ട്ട് അവതരണത്തില്‍ സ്‌കൂളിന്റെ പാഠ്യവും പാഠ്യേതരവുമായ മികവുകള്‍ എണ്ണിയെണ്ണി അവതരിപ്പിച്ച് ഓരോന്നിനു ശേഷവും രക്ഷിതാക്കളും വിദ്യാർഥികളും സ്ഥാപനാധികൃതരും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന സദസ്സിനോട് ഹാരിസ് ആവര്‍ത്തിച്ചു ചോദിച്ച ചോദ്യമുണ്ടായിരുന്നു: 'ഐഡിയല്‍ എക്‌സലന്റ് അല്ലേ, do you agree?' ആ സദസ്സ് അതിന് ഹൃദയംകൊണ്ട് പറഞ്ഞ ഉത്തരം, അതെ എന്നായിരുന്നു. 'എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ച, ഞാനേറ്റെടുത്ത ദൗത്യം ഞാന്‍ പൂര്‍ത്തീകരിച്ചിട്ടില്ലേ, നിങ്ങള്‍ അതിന് സാക്ഷിയല്ലേ?' എന്ന ചോദ്യം കൂടിയായിരുന്നു അത്. ഒരു ദൗത്യത്തിനു വേണ്ടി ജീവിച്ചതിന്റെ കരുത്ത് ആ ചോദ്യത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.

പുതുമകള്‍ തേടുന്ന മനസ്സ് അദ്ദേഹത്തെ എന്നും വ്യത്യസ്്തനാക്കി. പുതുമകളെ പ്രണയിച്ച വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവര്‍ത്തകനായിരുന്നു ഹാരിസ്. 'ഇവിടെ അങ്ങനെയാണ് നടക്കാറ്' എന്ന ഉത്തരം ഹാരിസിനെ ഒരിക്കലും തൃപ്തിപ്പെടുത്തിയിരുന്നില്ല എന്ന് സഹപ്രവര്‍ത്തകരായ അധ്യാപകര്‍ ഹാരിസിനെ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്. Excellence is our habit എന്നത് ഐഡിയല്‍ സ്‌കൂളിന് ഹാരിസ് സംഭാവന ചെയ്ത മുദ്രാവാക്യമായിരുന്നു. ആ മുദ്രാവാക്യത്തിന് ജീവന്‍ നല്‍കാന്‍ സമര്‍പ്പിതനായി നേതൃത്വം നല്‍കിയ ലീഡറായിരുന്നു ഹാരിസ്.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ വൈജ്ഞാനിക രംഗത്തെ പുതിയ പ്രവണതകളെ ഹാരിസ് നിരന്തരം അന്വേഷിക്കുകയും അവ തന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്കും വിദ്യാർഥികള്‍ക്കും പകര്‍ന്നുനല്‍കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. സ്‌കൂളില്‍ വെക്കേഷനില്‍ നടക്കുന്ന അധ്യാപകരുടെ പരിശീലന പരിപാടികള്‍ക്ക് ഹാരിസ് തന്നെയാണ് നേതൃത്വം നല്‍കിയിരുന്നത്. ദിവസങ്ങള്‍ നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന പരിശീലന പരിപാടിയില്‍ ഓരോ ദിവസവും ആവര്‍ത്തനങ്ങളില്ലാതെ പുത്തന്‍ ആശയങ്ങളുമായി ഹാരിസ് മികച്ച പരിശീലകനായത് സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ അനുസ്മരിക്കുകയുണ്ടായി. ഹാരിസ് സംഘടിപ്പിച്ച രക്ഷാകര്‍തൃ യോഗങ്ങള്‍ കേവല രക്ഷാകര്‍തൃ യോഗങ്ങളായിരുന്നില്ല. ഹാരിസിന്റെ പാരന്റിങ് ക്ലാസുകള്‍ അതിന്റെ വലിയ ആകര്‍ഷണീയതയായിരുന്നു. രക്ഷാകർതൃത്വ ശാസ്ത്രത്തിലെ പുതിയ വിവരങ്ങള്‍ കോര്‍ത്തുകെട്ടി പലപ്പോഴും ഇസ്ലാമിക വിജ്ഞാനീയങ്ങളുടെ കൂടി പിന്‍ബലത്തില്‍ നടത്തിപ്പോന്നിരുന്ന അവതരണങ്ങളായിരുന്നു അവ.

പുതിയ രീതിയില്‍ ചിന്തിച്ചതുകൊണ്ടാണ് താൻ പഠിച്ച വാടാനപ്പള്ളി ഇസ്ലാമിയ കോളേജുള്‍പ്പെടുന്ന ട്രസ്റ്റിന് കീഴിലുള്ള മുഴുവന്‍ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ക്കുമായി ഒരു പൊതു പേരു വേണമെന്ന ആശയവും അത്തരമൊരു പേരും ഹാരിസ് നിർദേശിച്ചത്. വാടാനപ്പള്ളി ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂഷന്‍സ് എന്ന ആശയവും പേരും ഹാരിസിന്റേതായിരുന്നു എന്ന് വാടാനപ്പള്ളി ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് ഇന്‍സ്റ്റിറ്റ്യൂഷന്‍സ് ഡയറക്ടര്‍ ഹനീഫ് മാസ്റ്റര്‍ അനുസ്മരിക്കുന്നുണ്ട്.

കായിക രംഗത്ത് ഹാരിസിന്റെ കാലത്ത് സ്‌കൂള്‍ വലിയ മുന്നേറ്റങ്ങള്‍ നടത്തുകയുണ്ടായി. കായികാധ്യാപകരുടെ മിടുക്കിനോടൊപ്പം അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നതില്‍ ടീം ലീഡര്‍ എന്ന നിലക്കുള്ള ഹാരിസിന്റെ വിജയം കൂടിയായിരുന്നു അത്. എന്തായിരുന്നു ഹാരിസ് മാഷുടെ സവിശേഷതകള്‍ എന്ന് സ്‌കൂളിലെ മുതിര്‍ന്ന വിദ്യാർഥികളോട് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞ ഉത്തരങ്ങളില്‍ ഒന്ന്, മാഷ് നല്ല കേള്‍വിക്കാരനായിരുന്നു എന്നതാണ്. ഇതേ കാര്യം അനുസ്മരണ സദസ്സില്‍ ചില രക്ഷിതാക്കളും പറയുകയുണ്ടായി. ക്ഷമയോടെ കേള്‍ക്കുക, അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ തിരുത്തണമെന്ന് ബോധ്യപ്പെട്ടാല്‍ തിരുത്തുക. വിഷയം പറഞ്ഞവരെയാണ് തിരുത്തേണ്ടതെങ്കില്‍ അവര്‍ക്ക് ബോധ്യമാവുന്ന രീതിയില്‍ അവരെ അത് പറഞ്ഞു ബോധ്യപ്പെടുത്തുക- ഇതാണ് ഒരു സ്ഥാപനാധികാരി എന്ന നിലയില്‍ ഹാരിസ് ചെയ്തത്.

ബഹുവിധ കഴിവുകള്‍ അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു. മലയാളം, ഇംഗ്ലീഷ്, അറബി ഭാഷകളിലെ പ്രാവീണ്യം അതില്‍ പ്രധാനമായിരുന്നു. നല്ല ഭാഷാബോധവും എഴുത്തില്‍ അഭിരുചിയുമുണ്ടായിരുന്നു. ഹാരിസ് സോളിഡാരിറ്റി മലപ്പുറം ജില്ലാ കമ്മിറ്റി അംഗമായിരുന്ന സമയത്ത് ജലീല്‍ മോങ്ങം എഡിറ്റ് ചെയ്ത മലബാര്‍ വികസനത്തിന്റെ ഭൂപടം എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ സഹായിയായി ഹാരിസ് പ്രവര്‍ത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. കുറ്റ്യാടി സ്‌കൂളിലെ നോട്ടീസ് വര്‍ക്കുകള്‍ ചെയ്തിരുന്ന ഗായകനും കവിയും മാപ്പിളപ്പാട്ട് രചയിതാവുമായ ശരീഫ് നരിപ്പറ്റ ഹാരിസിന്റെ ഭാഷാപരമായ നൈപുണ്യത്തെക്കുറിച്ച് അനുസ്മരണ കുറിപ്പില്‍ എഴുതുന്നുണ്ട്. ആ തിരുത്തലുകള്‍ എത്ര ഭംഗിയുള്ളതായിരുന്നു എന്ന് അദ്ദേഹം അനുസ്മരിക്കുന്നു.

യു.കെ കുമാരനോടൊപ്പം എ.കെ ഹാരിസ്

ഹാരിസ് പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ മാത്രമായിരുന്നില്ല, വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവര്‍ത്തകനുമായിരുന്നു. ഇസ്ലാമിക പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വിദ്യാഭ്യാസ ഏകോപന സംവിധാനമായ ഐ.ഇ.സി.ഐ യുടെ സ്‌കൂള്‍ ഇസ്ലാമിക പാഠ്യ പദ്ധതിയുടെ തലവനായി അദ്ദേഹം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഐ.ഇ.സി.ഐയെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം ഹാരിസിന്റെ വിയോഗം എളുപ്പത്തില്‍ നികത്തപ്പെടാത്ത നഷ്ടമായിരിക്കുമെന്ന് ഐ.ഇ.സി. ഐ പ്രതിനിധി അഡ്വ. മുബശ്ശിര്‍ അസ്ഹരി അനുസ്മരിക്കുന്നു
തികഞ്ഞ ആദര്‍ശ പ്രതിബദ്ധതയോടെയായിരുന്നു ഹാരിസ് സ്‌കൂള്‍ അക്കാദമിക ഭരണം നിര്‍വഹിച്ചിരുന്നത്.

'പുഞ്ചിരിക്കാനറിയാത്തവര്‍ കട തുറന്നുവെക്കരുത്' എന്ന ഒരു ചൈനീസ് പഴമൊഴിയുണ്ട്. വശ്യമായ പുഞ്ചിരി ഹാരിസിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ മുഖമുദ്രയായിരുന്നു. സ്ഥാപന മേധാവി എന്ന നിലക്ക് നിരവധി പ്രശ്‌നങ്ങളെ മഞ്ഞുരുക്കിക്കളയാന്‍ ഈ മുഖപ്രകാശത്തിനു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു ദൗത്യത്തിനായി ജീവിക്കുകയും ഒരു രക്തസാക്ഷിയെപ്പോലെ പ്രവര്‍ത്തന മുഖത്ത് മരിച്ചുവീഴുകയും ചെയ്ത കർമയോഗിയായിരുന്നു ഹാരിസ്. l

അബ്ദുർറഹീമിന്റെ മോചനത്തിനായി മലയാളി സമാഹരിച്ച 36 കോടി മലയാളിയുടെ മാനവികതയുടെ വിലമതിക്കാനാവാത്ത മൂല്യത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. ഒപ്പം ഇസ്‌ലാമിക ശരീഅത്തിനെ കുറിച്ച സംവാദങ്ങള്‍ക്കും ഈ സംഭവം കാരണമായി. വിദ്വേഷപ്രചാരണത്തിലേക്ക് അധഃപതിക്കാത്ത ആശയ സംവാദങ്ങളും ഒരു ജനതയുടെ കരുത്തിന്റെ നിദര്‍ശനം തന്നെയാണ്. ഇസ്‌ലാം പല കാലങ്ങളെക്കാള്‍ ആശയമണ്ഡലത്തില്‍ സജീവമായ സന്ദര്‍ഭം കൂടിയാണിത്. വ്യത്യസ്ത മുസ്‌ലിം വിഭാഗങ്ങള്‍ ഇതില്‍ ഇടപെടുകയും ഇതിനെ സജീവമായി മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

ഇസ്‌ലാമിക നിയമവ്യവസ്ഥയില്‍ മനപ്പൂർവമുള്ള കൊലപാതകത്തിന് അടിസ്ഥാനപരമായ ശിക്ഷ വധമാണ്. പ്രതിക്രിയ നിങ്ങള്‍ക്ക് നിര്‍ബന്ധമാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നത് കാണാം. ഇത് സാധാരണ വിശ്വാസികളോടോ വിശ്വാസികളുടെ പൗരസംഘങ്ങളോടോ ഉള്ള ആഹ്വാനമല്ല. ഇസ്‌ലാമിക ഭരണകൂടത്തോടുള്ള ആഹ്വാനമാണ്. ഘാതകന്‍ സ്വതന്ത്രനാണെങ്കില്‍ ആ സ്വതന്ത്രനായ ഘാതകനെ തന്നെ വേണം വധിക്കാന്‍. സ്ത്രീയാണെങ്കില്‍ ആ സ്ത്രീയെ തന്നെ, അടിമയാണെങ്കില്‍ ആ അടിമയെ തന്നെ (സൂറ അല്‍ ബഖറ 178).

ഘാതകനെ വധിക്കുന്നതിന് പകരം ഗോത്രത്തിലെ ആളുകളെ വധിക്കുക എന്ന രീതി പണ്ടുണ്ടായിരുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ഒരാള്‍ക്ക് പകരം ഒന്നിലധികം പേരെ വധിക്കുക മുതലായ രീതികളുമുണ്ടായിരുന്നു. ഇത് ആധുനികപൂർവമായ രീതി മാത്രമല്ല; വളരെ പരിഷ്‌കൃതമെന്നവകാശപ്പെടുന്ന സമകാലിക ജനാധിപത്യ സമൂഹത്തിലും, അതിലെ പരിഷ്‌കൃത സാമൂഹികതയുടെ സംഘടിത രൂപമായ രാഷ്ട്രീയ പാര്‍ട്ടികള്‍ക്കിടയിലും ഈ രീതി കാണാം. തട്ടിയവനു പകരം കിട്ടിയവനെ തട്ടുക, ഒരു പാര്‍ട്ടിയുടെ ഭാരവാഹി കൊല്ലപ്പെട്ടാല്‍ കൊന്നവന്റെ പാര്‍ട്ടിയുടെ അതേ സ്ഥാനമുള്ള ഭാരവാഹിയെ കൊല്ലുക എന്നതൊക്കെ ആധുനിക ജനാധിപത്യ സമൂഹത്തിലെ അംഗീകൃത നാട്ടുനടപ്പുകളാണ്. വ്യക്തികള്‍ക്ക് അധികാരമില്ലാത്ത പ്രതിക്രിയാ അവകാശം അന്യായമായി കൈയേല്‍ക്കുക എന്ന തിന്മയുടെ ഒപ്പമാണ് ഘാതകരല്ലാത്തവരെ വധിക്കുന്ന ഈ ഗോത്ര രീതി. ഭരണകൂടത്തിനു പകരം വ്യക്തികളും കുടുംബങ്ങളും പാര്‍ട്ടികളും നിയമം നടപ്പാക്കുന്നതിന്റെ അനിവാര്യ ദുരന്തം കൂടിയാണിത്.

ഖുര്‍ആനിലെ രണ്ടാം അധ്യായത്തിലെ 178-ാം സൂക്തത്തിലാണ് പ്രതിക്രിയ നിര്‍ബന്ധമാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നും, ഘാതകരുടെ മേലാണ് അത് നടപ്പാക്കേണ്ടത് എന്നും അല്ലാഹു പറയുന്നത്. തുടര്‍ന്നു പറയുന്നത് വധിച്ചവന് വധിക്കപ്പെട്ടവരുടെ കുടുംബം വിട്ടുവീഴ്ച നല്‍കുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ്. വിട്ടുവീഴ്ച രണ്ടു തരത്തിലാവാം: ഒന്ന് നിരുപാധികമായ വിട്ടുവീഴ്ചയാണ്. രണ്ടാമത്തേത് പണം വാങ്ങി നല്‍കുന്ന വിട്ടുവീഴ്ചയാണ്. വിട്ടുവീഴ്ചയെ അല്ലാഹുവും പ്രവാചകനും പ്രോല്‍സാഹിപ്പിച്ചു. അവിടെ മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ള സാഹോദര്യത്തെ ഓർമപ്പെടുത്തുകയും ഇത് ദൈവത്തിന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള ലഘൂകരണവും കാരുണ്യവുമാണെന്ന് പറയുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ നിലയില്‍ പാലിക്കണമെന്നും അതിനു ശേഷം അതിക്രമങ്ങള്‍ കാണിക്കരുതെന്നും ഓർമപ്പെടുത്തുന്നു.

വധശിക്ഷാ ചര്‍ച്ചയില്‍ പരിഗണിക്കേണ്ട രണ്ട് തലങ്ങളുണ്ട്. ഒന്ന്, കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ ബന്ധുക്കളുടെ ഹൃദയവികാരങ്ങളാണ്. രണ്ട്, ഘാതകന്റെ ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മാനുഷിക തലമാണ്. മനുഷ്യമനസ്സാക്ഷിയെ ഞെട്ടിക്കുന്ന അക്രമ സംഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ - പ്രത്യേകിച്ച് കൊലപാതകങ്ങള്‍ - സാമാന്യ മനുഷ്യരുടെ പ്രതികരണം കൊന്നവനെ ഏതു വിധേനയും കൊല്ലണം എന്നായിരിക്കും. അവന് അല്ലെങ്കില്‍ അവള്‍ക്ക് ഒരു മാപ്പും നല്‍കരുത് എന്ന് പൊതുജനമനസ്സുകള്‍ വിളിച്ചുപറയുന്നതിന് നാം എത്രയോ സാക്ഷിയായിട്ടുണ്ട്. മറുഭാഗത്ത് ആധുനിക ബൗദ്ധികത, ഘാതകന്റെ ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശത്തിനൊപ്പം നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നതും കാണാം. വിഷയത്തിന്റെ ഈ രണ്ടു തലങ്ങളെയും ഇസ്‌ലാം ഇസ്‌ലാമിന്റെതായ രീതിയില്‍ സമന്വയിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

കൊലപാതകത്തിനുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ ശിക്ഷ പ്രതിവധം തന്നെയാണ്. അപ്പോള്‍ മാത്രമേ മനുഷ്യജീവന്റെ അന്തസ്സ് ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കപ്പെടുകയും മനുഷ്യജീവന് വിലയുണ്ടാവുകയുമുള്ളൂ. എത്ര നിസ്സാരമായ കാര്യങ്ങള്‍ക്കാണ് നമ്മുടെ നാട്ടിലുള്‍പ്പെടെ മനുഷ്യരെ കൊല്ലുന്നത്. പ്രണയിച്ച പെണ്‍കുട്ടി വിവാഹത്തിന് വിസമ്മതിച്ചാല്‍ വധിക്കപ്പെടാം. പാര്‍ട്ടി വിട്ടവന് പാര്‍ട്ടി വധം വിധിക്കാം. എതിർ പാര്‍ട്ടിപ്രവര്‍ത്തകന്‍ സ്വന്തം സ്ഥാനാർഥിയെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ ന്യായമായ രീതിയില്‍ വോട്ട് സമാഹരിച്ച് വിജയിപ്പിച്ചാല്‍ അവന്‍ വധിക്കപ്പെടാം. കൊന്നാല്‍ താനും കൊല്ലപ്പെടും എന്ന സാമൂഹികാന്തരീക്ഷം ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ മനുഷ്യജീവന്‍ സുരക്ഷിതമാവുകയുള്ളൂ. ജീവനു പകരം ജീവന്‍ എന്ന നിയമവ്യവസ്ഥ കൃത്യമായി നടപ്പാക്കുന്നേടങ്ങളില്‍ മറ്റുള്ള സ്ഥലങ്ങളെക്കാള്‍ കൊലപാതകങ്ങളുടെ നിരക്ക് കുറവാണ് എന്നത് നിഷേധിക്കാനാവാത്ത വസ്തുതയാണ്.

അപ്പോഴും ഘാതകന്റെ മാനുഷിക തലത്തെ ഇസ്‌ലാം സമ്പൂർണമായി അവഗണിക്കുന്നില്ല. പക്ഷേ, അത് പരിഗണിക്കാനുള്ള അവകാശം ഗവണ്‍മെന്റുകള്‍ക്കോ കോടതികള്‍ക്കോ അല്ല, കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ കുടുംബത്തിനാണ് എന്ന് നിഷ്‌കര്‍ഷിക്കുകയാണ് ഇസ്‌ലാം ചെയ്തത്. നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ വിട്ടുവീഴ്ചയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു; നിര്‍ബന്ധമാക്കിയില്ല. നിര്‍ബന്ധമാക്കിയാല്‍ വധശിക്ഷാ നിയമവും അതിലൂടെ സമൂഹത്തില്‍ ഉണ്ടാവേണ്ട സദ്ഫലങ്ങളും റദ്ദാക്കപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുക.

ആധുനിക ലിബറലുകള്‍ വധശിക്ഷ എന്ന വിഷയത്തിലെ കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ കുടുംബത്തിന്റെ വികാരങ്ങളെയും, കൊലപാതകം എന്ന മനുഷ്യരാശിയോട് തന്നെയുള്ള അക്രമത്തെയും കാണാതിരിക്കുകയും ഘാതകന്റെ മനുഷ്യാവകാശത്തെ മാത്രം കാണുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്. വ്യക്തിവാദം ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ അവകാശത്തിന്റെ മാത്രം പ്രത്യയശാസ്ത്രമായി മാറുന്നു. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ ജീവിച്ചിരിക്കാനുള്ള അവകാശത്തെപ്പോലും മറന്നുകളയുന്ന സമഗ്രതയും ഉദ്ഗ്രഥനവും ഇല്ലാത്ത വ്യക്തിവാദമാണിത്.

മറുഭാഗത്ത് കമ്യൂണിസം പോലുള്ള ആധുനിക പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങള്‍, സമൂഹത്തിന്റെ താല്‍പര്യത്തിനുവേണ്ടി വ്യക്തികളോട് ഏതു തരത്തിലുള്ള അതിക്രമങ്ങളും നടത്താം എന്നു സിദ്ധാന്തിക്കുന്നവരാണ്. വർഗരഹിത സമൂഹത്തിന്റെ നിർമാണത്തിനുവേണ്ടി ആരെയും വധിക്കാം എന്നതാണ് കമ്യൂണിസ്റ്റ് ധാര്‍മികത. ലിബറലുകളുടേത് വ്യക്തിവാദത്തിന്റെ അതിരുകവിച്ചിലാണെങ്കില്‍ കമ്യൂണിസ്റ്റുകളുടേത് സാമൂഹികവാദത്തിന്റെ അതിരുകവിച്ചിലാണ്. ഇസ്‌ലാം വ്യക്തി - സമൂഹ താല്‍പര്യങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന മധ്യ മാര്‍ഗമാണ്. അബുല്‍ അഅ്ലാ മൗദൂദി ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ പോലെ, ഗോത്രങ്ങള്‍ പ്രതിക്രിയയില്‍ അതിരുകവിഞ്ഞവരാണെങ്കില്‍ ആധുനികര്‍ ഘാതകനോടുള്ള വിട്ടുവീഴ്ചയില്‍ അതിരുകവിയുന്നവരാണ്. ഇതിനെ രണ്ടിനെയും ശരിയായ വിധത്തില്‍ സമതുലിതമാക്കുകയാണ് ഇസ്ലാം ചെയ്യുന്നത്.

ഘാതകനെ വധിക്കുമ്പോള്‍ ഒരാള്‍ കൂടി കൊല്ലപ്പെടുകയല്ലേ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് വധശിക്ഷാവിരുദ്ധ ലിബറലുകള്‍ എപ്പോഴും ചോദിക്കാറുണ്ട്. 'ബുദ്ധിയുള്ളവരേ, പ്രതിക്രിയയില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് ജീവിതമുണ്ട്' എന്നാണ് ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നത്. ജീവന്റെ സുരക്ഷിതത്വം ഉറപ്പുവരുത്തുന്ന നിയമത്തിന്റെയും സംസ്‌കാരത്തിന്റെയും അഭാവത്തില്‍ മനുഷ്യര്‍ നിര്‍ബാധം കൊല്ലപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കും. വധശിക്ഷ നീതിപൂർവം നടപ്പാക്കിയാല്‍ അത് ജീവന് സുരക്ഷിതത്വം നല്‍കും. അവിടെ യഥാർഥത്തില്‍ പുലരുന്നത് മരണമല്ല, ജീവിതമാണ്. ഇന്ത്യ പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളില്‍ അപൂർവങ്ങളില്‍ അപൂര്‍വങ്ങളായ വധക്കേസുകളിലാണ് വധശിക്ഷ വിധിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ വധശിക്ഷയ്ക്ക് വിധേയരാക്കപ്പെടുന്നവരില്‍ മഹാ ഭൂരിഭാഗവും ദലിത് - പിന്നാക്ക ന്യൂനപക്ഷ സമൂഹങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ളവരാണ് എന്ന വിമര്‍ശനം ശക്തമായി നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് പ്രതിക്രിയ എന്ന ശിക്ഷാരീതിയുടെ പ്രശ്‌നമല്ല. അത് നടപ്പാക്കുന്ന സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ ഘടനയുടെ പ്രശ്‌നമാണ്. ഇത്തരം സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ ഘടനകളുടെ പ്രശ്‌നങ്ങളും അവയുടെ അത്യാചാരങ്ങളും തുറന്നുകാട്ടപ്പെടേണ്ടവ തന്നെയാണ്.

ആധുനിക ലിബറല്‍ ഗവണ്‍മെന്റുകള്‍ ഒരിക്കലും വധശിക്ഷാ വിഷയത്തില്‍ ഇളവ് നല്‍കാനുള്ള അധികാരം കോടതികള്‍ക്കോ ഗവണ്‍മെന്റിനോ കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ ബന്ധുക്കള്‍ക്കോ നല്‍കുന്നില്ല. ഇസ്‌ലാമിക നിയമവും ആധുനിക ലിബറല്‍ നിയമങ്ങളും തമ്മിലുള്ള വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു വ്യത്യാസമാണിത്. ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയില്‍ കൊളോണിയല്‍ ശക്തികളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ഒരു നിയമമായിരുന്നു ഇത്. മാത്രമല്ല, അത് ഒരിക്കലും വകവെച്ചു കൊടുക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അവരുടെ രാഷ്ട്രത്തെക്കുറിച്ച സങ്കല്‍പം അത് അനുവദിക്കുന്നില്ല. അവരെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം പൗരന്മാരുടെ രക്തത്തിന്റെ അവകാശം സമ്പൂർണമായും സ്റ്റേറ്റില്‍ നിക്ഷിപ്തമാണ്. ശിക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും രക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് സ്റ്റേറ്റിന് മാത്രമുള്ള അധികാരമാണ്. ഈ അധികാരത്തെയാണ് ഇസ്‌ലാം വികേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത്. അടിസ്ഥാനപരമായി സ്റ്റേറ്റിന് ഘാതകനെ വധിക്കാന്‍ അധികാരമുണ്ടെങ്കിലും കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ക്ക് വിട്ടുവീഴ്ചക്കും അധികാരമുണ്ട്. ഇസ്‌ലാമിക വ്യവസ്ഥയില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടവന്റെ വാദി ഭരണകൂടമല്ല, കുടുംബമാണ്. പൗരന്മാരുടെ രക്തത്തിന്റെ മുകളിലുള്ള അധികാരത്തിന്റെ പുറത്താണ് ആധുനിക ദേശരാഷ്ട്രങ്ങള്‍ പടുത്തുയര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നത്. ഇസ്ലാം ഈ അധികാരത്തെ കൊല്ലപ്പെട്ടവരുടെ കുടുംബത്തിലേക്ക് വികേന്ദ്രീകരിച്ചു.

ആധുനിക ഉദാര ജനാധിപത്യം പേരില്‍ ഉദാരമാണെങ്കിലും പ്രയോഗത്തില്‍ അത് കടുത്ത ഭരണകൂട കേന്ദ്രീകൃത സംവിധാനമാണ്. എല്ലാ പ്രധാന അധികാരങ്ങളും ഭരണകൂടത്തില്‍ നിക്ഷിപ്തമാണ്. ഇസ്‌ലാമിന്റെ സമൂഹ - ഭരണകൂട സങ്കല്പം തന്നെ ഇതില്‍നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇത്ര ഭരണകൂട കേന്ദ്രീകൃതമല്ല ഇസ്‌ലാമിന്റെ സമൂഹ സങ്കല്പം. ഭരണകൂടത്തെ എല്ലാറ്റിനും ആശ്രയിക്കേണ്ടതില്ലാത്ത വ്യക്തിയെക്കുറിച്ച സങ്കല്‍പമാണ് അതിനുള്ളത്. മാതാപിതാക്കളും മക്കളും അടങ്ങുന്ന കുടുംബം എന്നത് ഇസ്‌ലാമില്‍ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട സാമൂഹിക സ്ഥാപനമാണ്. പല അധികാരങ്ങളും ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും ഇസ്‌ലാം കുടുംബത്തിന് നല്‍കുന്നുണ്ട്. വിശാല കുടുംബം എന്നത് അതിനു തൊട്ടു പിറകിലുള്ള സാമൂഹിക സംവിധാനമാണ്. ലോക്കല്‍ കമ്യൂണിറ്റി എന്നതിനും ഇസ്‌ലാമില്‍ വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്. ഭരണകൂടത്തിന് പുറത്തുള്ള പൗര സമൂഹം എന്നതിനെയും ഇസ്‌ലാമിന്റെ സാമൂഹിക വിഭാവന വിലമതിക്കുന്നു. വഖ്ഫ് പോലുള്ള സംവിധാനങ്ങളിലൂടെ സമുദായം സ്വയം തന്നെ വിവിധങ്ങളായ സാമൂഹിക ക്ഷേമ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ്, ചരിത്രത്തില്‍ ജനവിരുദ്ധമായ ഭരണകൂടങ്ങള്‍ നിലനിന്നിരുന്ന പല സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലും ഇസ്‌ലാമിക സമൂഹം ജനക്ഷേമകരമായി മുന്നോട്ടുപോയത്. ലിബറല്‍ സമൂഹങ്ങളില്‍ ഭരണകൂടം ജനവിരുദ്ധമായാല്‍ ജനജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ അടരുകളിലും അത് കരിനിഴല്‍ പടര്‍ത്തും. അവിടെ ജനക്ഷേമത്തിനുള്ള ഭരണകൂടേതരമായ വഴികള്‍ വളരെ ദുര്‍ബലമായിരിക്കും.

റാശിദുല്‍ ഗനൂശി ഇസ്‌ലാമിന്റെ സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ ഘടനയെകുറിച്ചെഴുതുന്നു: "സമൂഹത്തിന്റെ ചെലവില്‍ തിടംവെക്കുന്ന ഒരു സര്‍വാധിപത്യ രാഷ്ട്ര സങ്കൽപമല്ല അത്. ഇതില്‍നിന്നൊക്കെ ഭിന്നമായി ഭരണാധികാര സങ്കല്‍പം ചരിത്ര സംഭവങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ പരിശോധിച്ചാല്‍ അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തന മണ്ഡലം പരിമിതമാണെന്ന് ബോധ്യമാകും. അതായത്, എല്ലാം രാഷ്ട്രം ചെയ്യുക എന്ന സങ്കൽപമല്ല ഉള്ളത്. വിദ്യാഭ്യാസം, നിയമാവിഷ്‌കാരം, ആരോഗ്യം, സാമൂഹിക സുരക്ഷ തുടങ്ങിയ നിരവധി മേഖലകൾ ഇസ്‌ലാമിക സമൂഹം തന്നെ നേരിട്ട് ഏറ്റെടുക്കുകയാണ് ചെയ്യുക. ഈ ദൗത്യങ്ങള്‍ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ സമൂഹത്തിന് കഴിയാതെ വരുമ്പോഴാണ് രാഷ്ട്രം ഇടപെടുക. അപ്പോള്‍ ഗവണ്‍മെന്റിനെയല്ല, സമൂഹത്തെയാണ് ശക്തമാക്കുകയും പ്രാപ്തമാക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത്. ഈ വിധം സമൂഹം ശക്തമായി നിലകൊള്ളുമ്പോഴേ ഭരണാധികാരി അനുസരണയുള്ളവനും സഹായിയും സേവകനുമായി മാറുകയുള്ളൂ. അയാളുടെ അധികാരങ്ങള്‍ക്ക് പരിധികള്‍ ഉണ്ടാകും. ആ അധികാര ഘടന സുതാര്യമായിരിക്കും" (ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിലെ പൗരസ്വാതന്ത്ര്യം, പേജ് 179, 180). നിയോ ലിബറല്‍ ആഗോളവല്‍ക്കരണത്തില്‍നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ സമൂഹ രാഷ്ട്ര സങ്കല്‍പമാണിത്. ആഗോള വല്‍ക്കരണത്തില്‍ സംഭവിച്ചത് രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ക്ഷേമ സംവിധാനങ്ങളെ പരമാവധി ഇല്ലാതാക്കുകയും, ശിക്ഷാധികാരങ്ങളെ കൂടുതല്‍ കടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ്. ലിബറല്‍ സമൂഹങ്ങളില്‍ സമൂഹത്തിന്റേതായ ക്ഷേമ സംവിധാനങ്ങള്‍ ശക്തമായി നിലനില്‍ക്കുകയും ചെയ്യുകയില്ല.
ആധുനിക ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്‌നങ്ങളിലൊന്ന് ഭരണകൂട ഭീകരതയാണ്. എല്ലാ അധികാരങ്ങളും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ഭരണകൂട സങ്കല്‍പ്പത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക ഫലം കൂടിയാണിത്. ഇസ്‌ലാം അധികാരത്തിന്റെ ഈ പ്രശ്‌നത്തെ മറികടക്കുന്ന വഴികളിലൊന്ന്, അധികാരത്തെയും ഉത്തരവാദിത്വത്തെയും സമൂഹത്തിന്റെ പല വിതാനങ്ങളിലേക്ക് വികേന്ദ്രീകരിക്കുക എന്നതാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് പൗരന്റെ രക്തത്തിന്റെ അവകാശം ഇസ്‌ലാം സമ്പൂർണമായി രാഷ്ട്രത്തിന് നല്‍കാതിരുന്നത്. l

യൂറോപ്പിലുണ്ടായ നവോത്ഥാനത്തിന്റെ ഉല്‍പ്പന്നമാണ് ലിബറലിസം. മതത്തിന്റെയും സമൂഹത്തിന്റെയും നിയന്ത്രണത്തില്‍നിന്ന് വ്യക്തിയെ പരമാവധി മോചിപ്പിക്കുകയും ശേഷം സ്റ്റേറ്റ് വ്യക്തിയുടെ അവകാശങ്ങള്‍ക്ക് സംരക്ഷണം നല്‍കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ലിബറലിസത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്. ലിബറലിസത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക കാഴ്ചപ്പാടാണ് മുതലാളിത്തം; അല്ലെങ്കില്‍ ക്ലാസിക്കല്‍ ഇക്കണോമിക്സ്. അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയ സമീപനമാണ് സെക്യൂലര്‍ ഡമോക്രസി. അതിന്റെ സാംസ്‌കാരിക കാഴ്ചപ്പാടിനെ കുറിക്കാനാണ് ലിബറലിസം എന്ന വാക്ക് പൊതുവെ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്.
യൂറോപ്യന്‍ നവോത്ഥാനത്തെത്തുടര്‍ന്നാണ് ലിബറലിസത്തിന്റെ ഉത്ഭവമെങ്കിലും ചരിത്രത്തില്‍ ഇതിന് വേരുകളുണ്ട്. ബഹുദൈവത്വ സമൂഹങ്ങളിലെല്ലാം ലിബറല്‍ കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ മതവല്‍ക്കരണം കാണാന്‍ കഴിയും. ക്രിസ്തുമതത്തില്‍നിന്ന് ദൈവിക നിയമവ്യവസ്ഥകള്‍ നീക്കം ചെയ്ത സെയ്ന്റ് പോള്‍  ലിബറലിസത്തിന്റെ ആദ്യകാല വക്താക്കളില്‍ ഒരാളാണ് എന്ന് നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . ദൈവിക നിയമങ്ങളില്‍നിന്ന് സഭയെയും സഭാ വിശ്വാസികളെയും സ്വതന്ത്രമാക്കിയത് സെയ്ന്റ് പോളാണ്.
പ്രയോഗത്തിലും മൂല്യത്തിലും പഴയ ബഹുദൈവത്വ സമൂഹങ്ങളും പുതിയ ലിബറല്‍ സമൂഹങ്ങളും തമ്മില്‍ വലിയ സാദൃശ്യങ്ങളുണ്ട്. പക്ഷേ തത്ത്വത്തില്‍ ഒരു വ്യത്യാസമുണ്ട്. പഴയ സമൂഹങ്ങളില്‍ സാമൂഹികഘടനയുടെ താല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്കാണ് പ്രാധാന്യം നല്‍കപ്പെട്ടിരുന്നത്. ഈ സാമൂഹിക താല്‍പര്യമെന്നാല്‍ സമ്പത്തും അധികാരവുമുള്ളവരുടെ വ്യക്തിതാല്‍പര്യങ്ങളാണ് എന്നതാണ് മറ്റൊരു വസ്തുത. എന്നാല്‍ ലിബറലിസത്തില്‍ പ്രാധാന്യം വ്യക്തിയുടെ താല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്കാണ്. അതിനെ സംരക്ഷിക്കുക എന്നതാണ് ഗവണ്‍മെന്റിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം. സമൂഹ താല്‍പര്യങ്ങളുടെ പേരില്‍ വ്യക്തിയുടെ എല്ലാ അവകാശങ്ങളെയും അടിച്ചമര്‍ത്തിയതിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണമാണ് കമ്യൂണിസം.
വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യത്തിലെ അതിരുകവിച്ചില്‍ വാദമാണ് ലിബറലിസം. സമൂഹ താല്‍പര്യത്തിന്റെ പേരില്‍ അധീശവര്‍ഗത്തിന്റെ വ്യക്തിതാല്‍പര്യങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കുന്നതിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങളാണ് പഴയ ബഹുദൈവത്വ സമൂഹങ്ങള്‍.
എല്ലാ വ്യക്തികളും ആദരണീയരാണ്, അതുകൊണ്ട് വ്യക്തിയുടെ അവകാശങ്ങള്‍ പ്രധാനമാണ് എന്നത് എല്ലാ വ്യക്തികള്‍ക്കും ആത്മാവുണ്ടെന്നും എല്ലാവരും ആദരണീയരാണെന്നുമുള്ള ഇസ്‌ലാം, ക്രൈസ്തവ, ജൂത മതസങ്കല്‍പ്പത്തെ കടമെടുത്ത് വികസിപ്പിച്ചതാണ്. മതത്തിന്റെ പിന്‍ബലമില്ലാതെ ശാസ്ത്രം കൊണ്ടോ യുക്തി കൊണ്ടോ മനുഷ്യന്റെ ആദരണീയതയും അവകാശവും സ്ഥാപിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ഒരു സത്യത്തെ അതിന്റെ സന്തുലിതാവസ്ഥ ഉപേക്ഷിച്ച് ആത്യന്തികതയിലേക്ക് വികസിപ്പിച്ചതിന്റെ ഫലമാണ് ലിബറലിസം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അത് സമൂഹതാല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്കും തുടര്‍ന്ന് വ്യക്തിയുടെ ആരോഗ്യകരമായ നിലനില്‍പ്പിനും എതിരായി മാറി.
യഥാര്‍ഥത്തില്‍ മൂന്ന് വഴിതെറ്റലുകളില്‍നിന്ന് മനുഷ്യസമൂഹം രക്ഷപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്:
1. ലിബറലിസത്തിന്റ പ്രചീന രൂപമായ, സമൂഹ താല്‍പര്യം അല്ലെങ്കില്‍ ദൈവഹിതം എന്ന പേരില്‍ അധീശവര്‍ഗത്തിന്റെ വ്യക്തിതാല്‍പര്യങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കല്‍. ഇതാണ് പഴയ ഇസ്‌ലാമേതര മത നാഗരികതകളില്‍ നടന്നത്.
2. വ്യക്തിയെ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്ന ആധുനിക ലിബറലിസം.
3. സമൂഹ താല്‍പര്യങ്ങളുടെ പേരില്‍ വ്യക്തിയുടെ എല്ലാ അവകാശങ്ങളെയും അടിച്ചമര്‍ത്തുന്ന കമ്യൂണിസം.
കമ്യൂണിസത്തിനും ലിബറലിസത്തിനും ഇടയിലുള്ള, വ്യക്തിയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും താല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്ക് ഇടയിലുള്ള സമന്വയത്തിന്റെ വഴിയാണ് ഇസ്‌ലാം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്. ദൈവികമാര്‍ഗദര്‍ശനത്തിലൂടെ മാത്രമേ ഈ വ്യത്യസ്ത താല്‍പര്യങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ.

ലിബറലിസത്തിന്റെ 
ആശയ പ്രശ്നങ്ങള്‍

ജീവിതത്തില്‍ ഇടപെടുന്ന  ഏതൊരാശയത്തെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളവും ഏറ്റവും മൗലികമായ ചോദ്യം ശരിയും തെറ്റും തീരുമാനിക്കാനുള്ള മാനദണ്ഡം എന്താണ് എന്നതാണ്. ലിബറലിസം അതിനായി ചില തത്ത്വങ്ങളും മാനദണ്ഡങ്ങളും മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നുണ്ട്:
1. ഹാം പ്രിന്‍സിപ്പ്ള്‍ (Harm Principle). ലിബറല്‍ ധാര്‍മികതയുടെ ഏറ്റവും ശക്തിയും വ്യാപകത്വവുമുള്ള അടിത്തറ ഇതാണ്. മറ്റൊരാള്‍ക്ക് ദോഷകരമാവാത്ത തരത്തില്‍ വ്യക്തികള്‍ക്ക് എന്തും ചെയ്യാന്‍ അവകാശമുണ്ട്. അതില്‍ മറ്റു വ്യക്തികളോ സമൂഹമോ രാഷ്ട്രമോ ഇടപെടരുത് എന്നതാണീ തത്ത്വം.
ഇതില്‍ ഒന്നാമതായി പരിശോധിക്കേണ്ടത്, മറ്റുള്ളവരെ ബാധിക്കാത്ത വ്യക്തിയുടെ അല്ലെങ്കില്‍ വ്യക്തികളുടെ കര്‍മം എന്ന ഒന്നുണ്ടോ എന്നതാണ്. യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഈ ലോകംതന്നെ  പരസ്പരാശ്രയ ബന്ധത്തിലാണ് നിലകൊള്ളുന്നത്. സസ്യങ്ങള്‍ ഓക്സിജന്‍ പുറത്തു വിടുന്നു. ജന്തുക്കള്‍ അത് സ്വീകരിക്കുന്നു. സസ്യങ്ങള്‍ ജന്തുക്കള്‍ പുറത്തു വിടുന്ന  കാര്‍ബ ഡൈ ഓക്സേഡ് ഭക്ഷ്യോല്‍പ്പാദനത്തിന്റെ ഭാഗമായി സ്വീകരിക്കുന്നു. ഈ ബന്ധ വ്യവസ്ഥ ലോകത്തുടനീളം കാണാന്‍ കഴിയും. അതുകൊണ്ടാണ് ബുദ്ധന്‍ പറഞ്ഞത്, 'അതുള്ളതുകൊണ്ട് ഇതുണ്ട്' എന്ന്. ഒരാളുടെ വ്യക്തിപരമായ കാര്യം സമൂഹത്തെ ബാധിക്കും എന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് അമേരിക്കയില്‍ ഗര്‍ഭഛിദ്ര നിരോധം എടുത്തുകളഞ്ഞപ്പോള്‍ കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ അളവ് കുറഞ്ഞു എന്ന പ്രതിഭാസം. ഗര്‍ഭഛിദ്ര നിരോധം നിലനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നിയമാനുസ്യത പിതാവില്ലാത്തതും അമ്മമാര്‍ക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്തവരുമായ സന്താനങ്ങള്‍ പിറക്കുന്നു. ഇവര്‍ കുറ്റവാളികളായി മാറുന്നു. ഗര്‍ഭഛിദ്ര നിരോധം നീക്കുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ തോത് കുറയുന്നു. ലിബറല്‍ കാഴ്ചപ്പാടനുസരിച്ച് ഗര്‍ഭഛിദ്രമെന്നത് ഒരു സ്ത്രീയുടെ വ്യക്തിപരമായ വിഷയം മാത്രമാണ്. പക്ഷേ അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതം അവരുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തില്‍ പരിമിതമല്ല.
ഒരാള്‍ മദ്യമോ മയക്കുമരുന്നോ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ലിബറല്‍ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ അവന്റെ /അവളുടെ വ്യക്തിപരമായ കാര്യം മാത്രമാണ്. പക്ഷേ അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നവരില്‍ പരിമിതമായിരിക്കുകയില്ല. അവരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഇണ, സന്തതികള്‍ മുതലായവരിലേക്ക് അതിന്റെ പലതരത്തിലുള്ള സ്വാധീനങ്ങള്‍ വ്യാപിക്കും. അവരും ഈ ഉപയോഗത്തിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരും. 'അവനവനാത്മസുഖത്തിനായാചരിക്കുന്നത് അപരനു ഗുണത്തിനായി വരേണം' എന്ന് ശ്രീനാരായണഗുരു പറഞ്ഞതിന്റെ കാരണം ഇതാണ്. ഗുണത്തിനായി വന്നില്ലെങ്കില്‍ ദോഷത്തിനായി വരും.
2. സന്തോഷ സിദ്ധാന്തം അല്ലെങ്കില്‍ സുഖസിദ്ധാന്തം.
ഒരു പ്രവൃത്തിയുടെ ഫലം മൊത്തത്തില്‍ ദുഃഖത്തേക്കാള്‍ സന്തോഷമാണ് നല്‍കുന്നതെങ്കില്‍ അത് ശരിയാണ് എന്നതാണ് ലിബറല്‍ സിദ്ധാന്തം. ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ ഐസ്‌ക്രീമില്‍ മയക്കുമരുന്ന് കലര്‍ത്തി നല്‍കി ബോധം കെടുത്തിയ ശേഷം പത്തുപേര്‍ ചേര്‍ന്ന് ബലാത്സംഗം ചെയ്യുകയാണ്. ഇവിടെ 10 പേരും അനുഭവിച്ച സുഖത്തേക്കാള്‍ കടുപ്പമേറിയ വേദന ആ പെണ്‍കുട്ടി അനുഭവിക്കുന്നില്ല. സന്തോഷ സിദ്ധാന്ത മാനദണ്ഡമനുസരിച്ച് ഇത്തരം കൂട്ട ബലാത്സംഗങ്ങള്‍ നന്മയായി കരുതേണ്ടിവരും. സ്ത്രീകളുടെ നഗ്ന വീഡിയോകള്‍ പകര്‍ത്തി മുഖം വ്യക്തമാകാതെ പ്രചരിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ ഇതുതന്നെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. ആരും ഇവിടെ വേദനിക്കുന്നില്ല. കോടിക്കണക്കിന് മനുഷ്യര്‍ക്ക് ആനന്ദം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു (ഇസ്‌ലാമും ആധുനികതാ വാദങ്ങളും / പി.യു മുഹമ്മദ് ഫാരിസ്).
ഇവിടെയാണ് ഇസ്‌ലാം ശരിതെറ്റുകള്‍ നിര്‍ണയിക്കാനുള്ള മാനദണ്ഡമായി അല്ലാഹുവിന്റെ വിധിവിലക്കുകളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. എന്താണ് ശരി, എന്താണ് തെറ്റ് എന്ന് നിശ്ചയിക്കാനുള്ള അധികാരകേന്ദ്രം യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഏകനായ ദൈവമാണ്. അത് അംഗീകരിക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ ശരിതെറ്റ് നിര്‍ണയത്തിന്റെ വിഷമവൃത്തത്തില്‍നിന്ന് നമുക്ക് പുറത്തു കടക്കാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ. അതുവഴി മാത്രമേ വ്യക്തി, സമൂഹ താല്‍പര്യങ്ങളെ സമന്വയിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയൂ. എല്ലാ വ്യക്തികള്‍ക്കും നീതി ലഭിക്കുക ഈ നിയമവഴിയിലൂടെ മാത്രമാണ്.

ഉടമസ്ഥത ആര്‍ക്ക്?

ഓരോ ശരീരത്തിന്റെയും ഉടമസ്ഥര്‍ അതത് വ്യക്തികളാണ് എന്നത് ലിബറലിസത്തിന്റെ പ്രധാന വാദമുഖമാണ്. ഇത്, സമ്പത്തിന്റെ ഉടമ സമ്പാദിക്കുന്നവരാണ് എന്ന മുതലാളിത്ത സിദ്ധാന്തത്തിന്റ തുടര്‍ച്ചയാണ്. യഥാര്‍ഥത്തില്‍ സമ്പത്തിന്റെയും ശരീരത്തിന്റയുമെല്ലാം ആത്യന്തിക ഉടമസ്ഥന്‍ ഏകനായ ദൈവമാണ്. മനുഷ്യന്‍ എല്ലാ കാര്യത്തിലും അവന്റെ പ്രതിനിധി മാത്രമാണ്. 'നിങ്ങളെ ഞാന്‍ പ്രതിനിധിയാക്കിയ സമ്പത്തില്‍നിന്ന് നിങ്ങള്‍ ചെലവഴിക്കുക' (അല്‍ഹദീദ് - 7) എന്ന് ഖുര്‍ആന്‍. സ്വന്തം ശരീരത്തിലും മനുഷ്യന്‍ ദൈവഹിതങ്ങള്‍ നടപ്പിലാക്കാന്‍ ബാധ്യതപ്പെട്ട ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണ്;  ഉടമസ്ഥനല്ല. ശരീരത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥര്‍ അവരവരാണ് എന്ന ലിബറല്‍ വാദമാണ് വേശ്യാവൃത്തിയെ ഒരു തൊഴിലായി കാണാന്‍ കാരണമാക്കിയത്.

ലിബറലിസത്തിന്റെ ദുരന്ത ഫലങ്ങള്‍

ലിബറലിസത്തിന്റെ സ്വാധീനമുള്ള സമൂഹങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയാറുള്ള കാര്യം അവിടെ പ്രായപൂര്‍ത്തിയായ ആണ്‍കുട്ടികളുടെ കൈയില്‍ ഒരു തോക്കും പെണ്‍കുട്ടികളുടെ കൈയില്‍ അഛനില്ലാത്ത ഒരു കുഞ്ഞുമുണ്ടായിരിക്കുമെന്നാണ്. അതിശയോക്തിയുടെ അംശങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാമെങ്കിലും ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ ധാര്‍മികാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച ചിത്രം ഇതില്‍നിന്ന് ലഭിക്കും. ഡേവിഡ് ബ്ലാങ്കന്‍ഹോനിന്റെ പ്രസിദ്ധ പുസ്തകമാണ് 'ഫാദര്‍ലെസ്സ് അമേരിക്ക'. മനുഷ്യചരിത്രത്തില്‍ പലതരം വിപ്ലവങ്ങള്‍ നടന്നിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ ലിബറല്‍ സദാചാരത്തിന്റെ സംഭാവന സെക്ഷ്വല്‍ റവല്യൂഷന്‍ ആണ്. കുടുംബ വ്യവസ്ഥയുടെ തകര്‍ച്ച, സിങ്കിള്‍ പാരന്റിംഗ്, സ്വവര്‍ഗ വിവാഹങ്ങള്‍ എന്നിവയാണ് ലിബറല്‍ സദാചാരം ലോകത്തിന് സംഭാവന ചെയ്തത്. ലിബറല്‍ സാമ്പത്തിക വാദമാണ് ഇന്ന് ലോകം അനുഭവിക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്നങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാന കാരണം. മുതലാളിത്തലോകം പോലും ഇന്ന് അതിനെതിരായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ വ്യാപൃതരായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. മുതലാളിത്തരാഷ്ട്രങ്ങള്‍ തന്നെ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം മാത്രം അജണ്ടയാക്കി ഉച്ചകോടികള്‍ നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഇതേപോലെ, മുതലാളിത്ത സാംസ്‌കാരിക ക്രമമായ ലിബറലിസം വമ്പിച്ച സദാചാര തകര്‍ച്ചക്ക് വഴിയൊരുക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പരിസ്ഥിതി പ്രശ്നം തിരിച്ചറിയാന്‍ മുതലാളിത്ത ലോകം വൈകിയതുപോലെതന്നെ ഇതിനെയും തിരിച്ചറിയാന്‍ വൈകുന്നു എന്നുമാത്രം. അന്തരീക്ഷ മലിനീകരണം തിരിച്ചറിയുന്നവര്‍ക്ക് സദാചാര മലിനീകരണം തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയാതെ പോവുന്നു. വികസനം എന്ന മുദ്രാവാക്യമാണ് ഇത്ര ഭീകരമായ പാരിസ്ഥിതിക തകര്‍ച്ചക്ക് കാരണമായതെങ്കില്‍ വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യം എന്ന ആശയമാണ് ഭീകരമായ സദാചാരത്തകര്‍ച്ച സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
കുടുംബത്തകര്‍ച്ചയുടെ പ്രത്യാഘാതം വളരെ വലുതാണ്. പുതിയ തലമുറയുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെ വരെ അത് ബാധിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഒരു ഘട്ടത്തില്‍ ബ്രിട്ടനിലെ മാത്തമാറ്റിക്സ് ടീച്ചേഴ്സ് അസോസിയേഷന്‍ രാജ്യത്തെ വിദ്യാര്‍ഥികളുടെ ഗണിത അധ്യയനം ശക്തിപ്പെടണമെങ്കില്‍ ബ്രിട്ടനില്‍ കുടുംബവ്യവസ്ഥ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. ബറാക് ഒബാമ അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റായിരുന്ന സമയത്ത്,  ഗണിതശാസ്ത്രത്തില്‍ ഇന്ത്യന്‍ വിദ്യാര്‍ഥികളെ മാതൃകയാക്കണമെന്ന് അമേരിക്കന്‍ വിദ്യാര്‍ഥികളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇത്തരമൊരു നാഗരികത ദീര്‍ഘകാലം നിലനില്‍ക്കുകയില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

അനീതിയുടെ സദാചാരക്രമം

സ്ത്രീയും പുരുഷനും അനീതിക്കിരയാവുന്ന സദാചാര ക്രമമാണ് ലിബറലിസത്തിന്റേത്. ലിബറലിസത്തില്‍ ലൈംഗികബന്ധത്തിനുള്ള ഉപാധി പരസ്പര സമ്മതമാണ്. അങ്ങനെ പരസ്പര സമ്മതത്തോടെ ബന്ധത്തിലേര്‍പ്പട്ട ഒരു സ്ത്രീക്ക് എത്ര കാലത്തിനു ശേഷവും അത് ബലാല്‍ക്കാരം ആയിരുന്നു എന്ന് പറയാന്‍ കഴിയും. അത്തരം ആരോപണങ്ങള്‍ സമൂഹത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ ധാരാളമായി ഉയര്‍ന്നു കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്. മുതലാളിത്ത മാധ്യമ വ്യവസായത്തിന് അതും ഒരു അസംസ്‌കൃത വസ്തുവാണ്. ഇത്തരം ആരോപണങ്ങളില്‍ ചിലത് വസ്തുതാപരമായിരിക്കും. ചിലത് കേവല ആരോപണങ്ങളും. യഥാര്‍ഥത്തില്‍ പിന്നീട് വിവാദമാകുന്ന ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന്റെ സത്യാവസ്ഥ പരിശോധിക്കാന്‍ ഒരു രേഖയും ഉണ്ടാവുകയില്ല. അതില്‍ സ്ത്രീയുടെ വാക്ക് ആധികാരികമായി പരിഗണിക്കണം എന്നതാണ് പൊതുവെ ലിബറലിസത്തിന്റെ  കാഴ്ചപ്പാട്. ഇത് തികഞ്ഞ അനീതിയും ഏകപക്ഷീയതയുമാണ്.
ലിബറല്‍ സദാചാരക്രമത്തില്‍ സ്ത്രീകളെ വിവാഹ വാഗ്ദാനം ചെയ്ത് ലൈംഗിക ബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ട് വഞ്ചിക്കാന്‍ കഴിയും. അത്തരം വാര്‍ത്തകള്‍ പത്രമാധ്യമങ്ങളില്‍ നാം ധാരാളം കാണാറുണ്ട്. ഏത് ഉടമ്പടിയനുസരിച്ചാണ്, എന്ത് വ്യവസ്ഥ പ്രകാരമാണ് ശാരീരിക ബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടത് എന്നതിന് അവര്‍ക്കിടയിലും, അവര്‍ക്കും സമൂഹത്തിനും ഇടയിലും ഒരു പ്രമാണവും ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഏതു നിമിഷവും അനീതിയിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്താവുന്ന സദാചാരക്രമമാണിത്.
എന്നാല്‍ ഇസ്‌ലാമിക സംസ്‌കാരത്തിനകത്ത് ശരിയോ തെറ്റോ ആയ മീ റ്റു കാമ്പയിനോ വിവാഹവാഗ്ദാനം ചെയ്ത് വഞ്ചിക്കലോ സാധ്യമല്ല. ഇസ്‌ലാമില്‍ ലൈംഗിക ബന്ധത്തിനുള്ള ഉപാധി വിവാഹമാണ്, പരസ്പര സമ്മതമല്ല. ഒരു വിവാഹബന്ധം തകര്‍ന്നുപോയാലും സ്ത്രീയോ പുരുഷനോ ഇരയാക്കപ്പെടുകയില്ല. രണ്ടുകൂട്ടരുടെയും അവകാശങ്ങളും ബാധ്യതകളും കൃത്യവും വ്യക്തവുമാണ്. കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ അവരുടെ അവകാശങ്ങളും കൃത്യപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ആര്‍ക്കും ആരെയും വഞ്ചിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എന്നതാണ് ഈ നിയമവ്യവസ്ഥയുടെ പ്രത്യേകത. 'നിങ്ങള്‍ അക്രമിക്കുകയുമരുത്; അക്രമിക്കപ്പെടുകയുമരുത്' (അല്‍ബഖറ 279) എന്ന തത്ത്വം ഇസ്‌ലാമിക നിയമവ്യവസ്ഥയുടെ ആധാര ശിലയാണ്.
പൊതുവില്‍ ആധുനിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ ശക്തരെ മാത്രമാണ് പരിഗണിക്കുക. അവയില്‍ പലതും ദുര്‍ബലരുടെ ഭാഷയില്‍ സംസാരിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും കുടുംബം എന്ന സാമൂഹിക സ്ഥാപനത്തെ തകര്‍ക്കണമെന്ന കാര്യത്തില്‍ ഒറ്റക്കെട്ടാണ്. ആ തകര്‍ച്ച സമൂഹത്തിലെ ദുര്‍ബലരെ മുഴുവന്‍ നിരാലംബരാക്കും. കുട്ടികള്‍, വൃദ്ധര്‍, പ്രായമുള്ളവര്‍, ശാരീരികമോ മാനസികമോ ആയ വെല്ലുവിളി നേരിടുന്നവര്‍, രോഗികള്‍ എന്നിവരെല്ലാം കുടുംബമില്ലാതായാല്‍ അരക്ഷിതാവസ്ഥയിലേക്ക് എടുത്തെറിയപ്പെടും. പ്രായമുള്ളവര്‍ ശാരീരികവും മറ്റുമായ ഒരുപാട് ദുര്‍ബലതകള്‍ അനുഭവിക്കുന്നവരായിരിക്കും. അവര്‍ ഉല്‍പ്പാദനത്തില്‍ പങ്കില്ലാത്തവരോ ചെറിയ പങ്കുമാത്രം ഉള്ളവരോ ആയിരിക്കും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ സമൂഹത്തില്‍ അവരുടെ സ്ഥാനവും താരതമ്യേന ചെറുതായിരിക്കും. എന്നാല്‍ കുടുംബത്തില്‍ കാര്യം നേരെ മറിച്ചാണ്. അവിടെ പ്രായമേറുന്നതിനനുസരിച്ച്  ആളുകളുടെ പ്രസക്തിയും പ്രാധാന്യവും മൂല്യവും വര്‍ധിക്കുകയാണ് ചെയ്യുക. സ്ത്രീയാവട്ടെ, പുരുഷനാകട്ടെ പ്രായമുള്ളവരുടെ ഈ മൂല്യം കുടുംബം ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ മാത്രം കൈവരുന്ന മൂല്യമാണ്. കേവല ഭൗതികാര്‍ഥത്തില്‍ ആലോചിച്ചാല്‍ കാര്യമായ ഒരുപകാരവുമില്ലാത്ത  വളരെ ദുര്‍ബലരായ ഒരു വിഭാഗത്തിന് കുടുംബ വൃവസ്ഥ വലിയ മൂല്യം നല്‍കുകയാണ്. ഈ മൂല്യം ഒരിക്കലും ഒരു വൃദ്ധസദനത്തില്‍ ലഭ്യമാകുന്ന മൂല്യമല്ല.
കുടുംബം ദുര്‍ബലര്‍ക്ക് അത്താണിയാവുന്നു എന്നത് കുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീകളുടെ തൊഴില്‍പരവും സര്‍ഗാത്മകവും സാമൂഹിക പ്രവര്‍ത്തനപരവുമായ സാധ്യതകളെ തടയുന്നതാകാതിരിക്കാന്‍ എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്. ദുര്‍ബലരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള്‍ സ്ത്രീയും പുരുഷനും എല്ലാം ചേര്‍ന്ന്  മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോവുകയാണ് ചെയ്യേണ്ടത്. നല്ല കുടുംബങ്ങളില്‍ നടക്കുന്നതും അതു തന്നെയാണ്. മറ്റു ദുര്‍ബലര്‍ക്കു നേരെയെല്ലാം കണ്ണടച്ച്, സ്ത്രീയെ മാത്രം ദുര്‍ബലയായി ഉയര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുവന്ന് അവളുടെ പേരിലാണ് കുടുംബം എന്ന സാമൂഹിക സ്ഥാപനത്തെ തകര്‍ക്കാനുള്ള പദ്ധതികള്‍ ആവിഷ്‌കരിക്കുകയും നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്. നമുക്ക് എല്ലാ ദുര്‍ബലരെയും കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം. അപ്പോള്‍ കുടുംബം മഹത്തായ ഒരു മാനവിക സ്ഥാപനം ആണെന്ന് മനസ്സിലാവും.
ശക്തരുടെ ആവശ്യം ദുര്‍ബലരുടെ പേരില്‍ നടപ്പിലാക്കുന്നതിന്റെ പേരാണ് ലിബറലിസത്തിന്റെ കുടുംബവിരുദ്ധവാദം. ദുര്‍ബലരോടുള്ള അനുകമ്പ എന്നത് യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഒരു ഭൗതിക ആശയമല്ല; മതാത്മക ആശയമാണ്. ഭൗതിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിക്കലുമത് സത്യസന്ധമായും സമതുലിതമായും മനസ്സിലാക്കാനോ നടപ്പിലാക്കാനോ കഴിയില്ല.
ബഹുദൈവത്വ സമൂഹങ്ങളില്‍ ആധിപത്യമുള്ളവരുടെ താല്‍പര്യങ്ങള്‍ മതതത്ത്വങ്ങളായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടപോലെ ഇന്ന് ശക്തനായ പുരുഷന്റെ താല്‍പര്യങ്ങള്‍ പൊതുതാല്‍പര്യങ്ങളായും മര്‍ദിതന്റെ താല്‍പര്യങ്ങളായും അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്. സ്ത്രീസ്വാതന്ത്ര്യം എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളില്‍ പലതും വേഷം മാറിവന്ന പുരുഷ സ്വാതന്ത്ര്യമാണെന്ന് കാണാന്‍ കഴിയും. അതും വെറും സ്വാതന്ത്ര്യമല്ല; സ്ത്രീശരീരത്തെ ചൂഷണം ചെയ്യാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം.
സ്ത്രീ അര്‍ധനഗ്നയായി വസ്ത്രം ധരിക്കണം എന്നത് സ്ത്രീയുടെ താല്‍പര്യമല്ല, സ്ത്രീ ശരീരങ്ങളെ നയനാനന്ദമായി കാണുന്ന പുരുഷന്റെ താല്‍പര്യമാണ്. നൈമിഷിക വികാരത്തില്‍ പരസ്പര സമ്മതത്തോടെ ലൈംഗിക ബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടാല്‍ അതിന്റെ എല്ലാ ഭാരവും മറ്റൊരു പിന്തുണയുമില്ലാതെ വഹിക്കേണ്ടിവരുന്നത് സ്ത്രീയാണ്. ഏകാംഗ രക്ഷാകര്‍തൃത്വം (സിംഗിള്‍ പാരന്റിംഗ്) എന്നത്  സ്ത്രീയുടെ മേലും കുട്ടികളുടെ മേലും അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കപ്പെടുന്ന കടുത്ത അനീതിയാണ്. പുതിയ ഒരു കണക്കനുസരിച്ച് പതിനഞ്ച് ലക്ഷം അമ്മമാരാണ് മക്കളെ ഒറ്റക്ക് വളര്‍ത്തേണ്ടിവരുന്നത്. ഇത് ഏകാംഗ രക്ഷിതാക്കളായ പിതാക്കളുടെ എട്ടിരട്ടിയാണ്. ഏകാംഗ രക്ഷാകര്‍തൃത്വം എന്ന ലിബറല്‍ സദാചാരത്തിന്റെ ആവിഷ്‌കാരം എത്ര ആഴത്തിലും പരപ്പിലുമാണ് സ്ത്രീവിരുദ്ധമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത് എന്ന്  ഈ കണക്കുകള്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. 2011-ല്‍ യു.കെയില്‍ നടത്തിയ പഠനത്തില്‍ 1.5 മില്യന്‍ അമ്മമാര്‍ക്ക് തങ്ങളെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്ന മക്കളുണ്ട്.

കമ്യൂണിസത്തിന്റെ പ്രതിസന്ധി

മുതലാളിത്തത്തില്‍നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ വികസന കാഴ്ചപ്പാട് മുന്നോട്ടുവെക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതാണ് സോവിയറ്റ് യൂനിയന്റെ പരാജയത്തിന് കാരണമെന്ന് പലരും നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. സോവിയറ്റ് റഷ്യ വികസനവീക്ഷണത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അമേരിക്കയോട് മല്‍സരിക്കാനാണ് ശ്രമിച്ചത്. അഥവാ നല്ല അമേരിക്കയാവാനായിരുന്നു യു.എസ്.എസ് ആറിന്റെ ശ്രമം. നല്ല അമേരിക്കയാവാന്‍ അമേരിക്കക്ക് തന്നെയാണ് കഴിയുക എന്ന് സോവിയറ്റ് യൂനിയനില്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ച ആണവ ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ കൂടിയായ മലയാളി കമ്യൂണിസ്റ്റ് എം.പി പരമേശ്വരന്‍ സോവിയറ്റു റഷ്യയുടെ തകര്‍ച്ചയെക്കുറിച്ച് പറയവെ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.
മുതലാളിത്തത്തില്‍നിന്ന് ഭിന്നമായ ഒരു സദാചാര കാഴ്ചപ്പാടും കമ്യൂണിസത്തിനില്ല. തത്വത്തില്‍ ഉണ്ട് എന്ന് അവകാശപ്പെടാമെന്ന് മാത്രം. അത് വര്‍ഗരഹിത സംഘത്തിലെ സദാചാരത്തെ കുറിച്ച ഒരു കാല്‍പ്പനിക സ്വ
പ്‌നം മാത്രമാണ്. മുതലാളിത്തത്തിന്റെ ലിബറല്‍ സദാചാര കാഴ്ചപ്പാട് തന്നെയാണ് കമ്യൂണിസവും പിന്തുടരുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് കമ്യൂണിസത്തിന് മുതലാളിത്തത്തിന് ബദലാകാന്‍ കഴിയാതെ പോയതും. കേരളത്തിലെ കമ്യൂണിസ്റ്റുകള്‍ മതവിരുദ്ധമായ ലിബറല്‍ സദാചാരത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രചാരകരായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. മതങ്ങളെ പൊതുവിലും ഇസ്‌ലാമിനെ പ്രത്യേകിച്ചും തകര്‍ക്കാനുള്ള എളുപ്പവഴി ഇതാണ് എന്ന് അവര്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ലൈംഗിക സ്വാതന്ത്ര്യം ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് യുവതീയുവാക്കളെ ആകര്‍ഷിക്കാനും അതുവഴി അവരെ ഇസ്‌ലാം വിരുദ്ധരാക്കി മാറ്റാനുമാണ് സി.പി.എം ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.