പൊള്ളുന്ന വേനൽ ചൂടിന്
ശമനമായി ഇന്നലെ രാത്രി
കുളിർമഴ പെയ്തു.
ഹിന്ദുവിനും മുസൽമാനും
ക്രിസ്ത്യാനിക്കും
ഇടത്-വലത് പക്ഷക്കാർക്കുമെല്ലാം
തുല്യമായ അളവിൽ തന്നെ
മഴ കിട്ടി.
തൊലിനിറമോ, കുലമോ, ബലമോ നോക്കിയില്ല
നാസ്തികനെന്നോ
ആസ്തികനെന്നോ
ആധിപൂണ്ടില്ല.
ബി.പി.എല്ലെന്നോ
എ.പി.എല്ലെന്നോ വകതിരിച്ചില്ല.
സ്ത്രീയെന്നോ പുരുഷനെന്നോ
ഭേദചിന്തയില്ല.
ചര രാശിയെന്നോ
അചര രാശിയെന്നോ
ഏറ്റക്കുറച്ചിലില്ല.
പ്രകൃതിയുടെ സമഭാവന.
ഒരേ ആകാശ മേലാപ്പിനു കീഴിൽ
ഒരേ ഭൂമിയിൽ
ഒരേ വായു ശ്വസിച്ച്
ഒരേ വേനൽ മുറിവേറ്റ്
ഒരേ ഇരുട്ട് പുതച്ച്
സിരകളിൽ
ഒരേ ചോരയുടെ
സ്പന്ദതാളത്തിൽ ശമിച്ച്
ഉറങ്ങുന്ന
അവരെയെല്ലാം
ഒരേ മഴക്കാറ്റ്
തണുപ്പിന്റെ വിശറി വീശി
ഒരേപോലെ
സുഖപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു!
'ഭൂലോക വാസികളേ
സുഖ ശാന്തമായി ഉറങ്ങൂ' എന്ന്
വാന ലോക മാലാഖമാർ അവരെ
ആശീർവദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഉയർച്ച - താഴ്്ചകളും
വർണ-വർഗ വെറികളുമെല്ലാം
സമനിരപ്പാക്കുന്ന
നിദ്രയുടെ പ്രശാന്തമായ
നീലരത്നാകരത്തിലലിയുമ്പോൾ
അഹങ്കാരാലങ്കാരങ്ങളായ
കൊമ്പും തേറ്റകളുമെല്ലാം
താനേയഴിഞ്ഞ്
ആദിമ വിശുദ്ധിയുടെ
ദിവ്യപുഷ്പങ്ങൾ
പരിമളം തൂകുന്ന
കുഞ്ഞു നിഷ്കളങ്കതയുടെ
പാൽനിലാവിൽ മുങ്ങിയ
കന്യാ ദ്വീപുകളിലേക്ക്
വെറും തിര്യക്കുകളായവർ
നിദ്രാടനം
ചെയ്തു പോകുമ്പോൾ
ഭൂമിയൊരു സ്വർഗപ്പൂങ്കാവനമെന്നു തോന്നിച്ചു.
നേരം പുലർന്ന്
നരബോധോദയം
വീണ്ടുമുണ്ടായപ്പോൾ
ഓരോരുത്തരും
ഒരുമയുടെ
പ്രകൃതി മതം വിട്ട്
വേറെ വേറെ കള്ളികളിലേക്ക്
വേറെ വേറെ വേലിക്കെട്ടുകളിലേക്ക്
പതിവുപോലെ
വേറെ വേറെ മനുഷ്യരായി
വീണ്ടുമുണർന്നു.
l

• ഖുർആൻ 49-ാം അധ്യായം 13-ാം സൂക്തം
  വിശ്വമാനവികതയുടെയും സമഭാവനയുടെയും വിളംബരമായി പരിലസിക്കുന്നു. ഖുർആൻ ബോധനത്തിൽ ടി.കെ ഉബൈദ് ഈ സൂക്തം വിശദീകരിച്ചത് (പ്രബോധനം, ലക്കം 3356) വായിച്ചപ്പോൾ, വിസ്മൃതിയിൽനിന്ന് ഈ കവിത മിനുക്കിയെടുക്കാൻ പ്രചോദനമായി.

ഗസ്സയിലെ നിഷ്കളങ്കരായ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തൊഴുക്കുന്ന
ഇളം ചോരപ്പുഴയിൽ നീന്തിപ്പുളച്ച്
അർമാദിക്കുന്നു
യുദ്ധക്കൊലവെറി മൂത്ത
അധിനിവേശ ഡ്രാക്കുളകൾ.
സാമ്രാജ്യത്വ
ക്കഴുകുകളുടെ കാവലിൽ
നടത്തപ്പെടുന്ന
കൊടും ക്രൂര വംശഹത്യക്ക്
'ഇരകളുടെ പ്രതിരോധ'
മെന്ന ഭാഷ്യം
എത്രമേൽ വിരോധാഭാസം!
സാമ്രാജ്യത്വ-
ക്കാപാലികരുമൊത്ത്
മാനസ മരുവിലെ
മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ ഇത്തിരി
പച്ചപ്പടർപ്പുകൾ പോലും
ചുട്ടെരിക്കുന്ന കൂറ്റൻ ബോംബർ വിമാനമായ് സയണിസ്റ്റ്
രാക്ഷസൻ
അലറിപ്പറക്കുമ്പോൾ
ലോകം നടുങ്ങും
പ്രേതഭൂമിയിൽ
യു.എൻ ഒടുങ്ങുന്നു.
സ്വത്വത്തിന്റെ
തായ് വേരാഴ്ന്ന
സ്വന്തം ജന്മനാട്ടിൽ നിന്ന്
സ്വന്തം പ്രിയ വീട്ടിൽ നിന്ന്
ആട്ടിപ്പുറത്താക്കപ്പെടുമ്പോൾ
ദാരുണമായി
കൂട്ടക്കൊല ചെയ്യപ്പെട്ട
ഗസ്സയിലെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ
വെള്ളപുതച്ചു കിടത്തിയ
തളിരിളം മേനികൾ
പത്രത്താളുകളിൽ കണ്ട്
സ്വന്തം ജന്മനാട്ടിലെ
സ്വന്തം പ്രിയ വീട്ടിൽ നിന്ന്
യു.കെ.ജി യിലേക്ക്
യൂണിഫോമിട്ട്
ഉമ്മച്ചിയുടെ പരിലാളനത്തണൽ
ചൂടിയിറങ്ങുന്ന പേരന്റ് ചോദ്യം:
'ഇതേത് സ്കൂളിലെ
യൂണിഫോമിട്ട കുട്ടികൾ?'

അതുകേട്ട് എന്നിലുദ്ധരിച്ച വലതുപക്ഷ മിതവാദി
അതിനുത്തരിക്കുന്നു:
'ഇതു തീവ്രവാദികൾ.
വീട് വിട്ടോടാൻ
അന്ത്യശാസനം കേട്ട്
അഭയമറ്റ് ഓടിത്തളർന്നൊടുങ്ങുമ്പോൾ
ബോംബിന്റെ ശരമാരി വർഷിച്ച്
മിതവാദികൾ ചുട്ടു പൊരിച്ച് വഞ്ചിച്ചെടുത്തവർ.'

'ഇതുപോലെ
മിതവാദിയാണോ
ഗാന്ധിയപ്പൂപ്പനെ
വെടിവെച്ച് സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ച്
ഉസ്കൂളിലൊട്ടിച്ചത്?'

എന്നവന്റെ കുട്ടിത്തമില്ലാത്ത
കൂരമ്പിൽ നിന്നൊഴിയാൻ
ഗസ്സയിലെ ആശുപത്രിയിൽ
ഫോസ്ഫറസ് ബോംബിട്ട്
വെന്റിലേറ്ററിലെ
കുഞ്ഞുങ്ങളെയടക്കം
കൊന്നൊടുക്കുമ്പോൾ
ഫോസ്ഫറസ് തീയുടെ
വിസ്മയ വേഗപ്പൊരിച്ചൂടിൽ
ഓഷ് വിറ്റ്സ് ഒരു ചുക്കുമല്ലെന്ന്
ബൈനോക്കുലർ വിഷനിൽ വായിച്ചെടുത്ത്‌ ചാരിതാർഥ്യത്തോടെ
സ്വച്ഛമായ് പറന്നിറങ്ങി
ബത് ലഹേമിലെ
ബലിത്തറയിൽ പണിത
വീട്ടിൽ പട്ടിക്കുഞ്ഞിനെ
ലാളിച്ച് വിശ്രമിക്കുന്ന
മിതവാദി
ബോംബർ വൈമാനികന്റെ
ബുദ്ധത്വ കീർത്തനം
ലൈവായി വിളമ്പുന്ന
'യുദ്ധഭൂമിയിൽ നിന്ന്
തത്സമയ രസികത്വ'മെന്ന
മോണിംഗ്
ടി.വി വിനോദത്തിലേക്ക്
ഞാനവനെയൊന്ന്
ജ്ഞാന സ്നാനം ചെയ്ത് നോക്കുന്നു.

l

വായനാശീലം ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിത്തീര്‍ന്ന കൗമാരകാലം തൊട്ടേ പ്രബോധനം വാരിക സന്തത സഹചാരിയായി ഒപ്പമുണ്ട്‌. മംഗളം, മനോരമ തുടങ്ങിയ കോട്ടയം വാരികകളിലെ രാഗതാള വിലോല വികാരങ്ങളെ താലോലിക്കുന്ന ഖണ്ഡശഃ നോവലുകളില്‍ ആകൃഷ്‌ടനായാണ്‌ വായന തുടങ്ങുന്നതെങ്കിലും സര്‍ഗാത്മകതയുടെ മൂല്യവത്തായ മറ്റൊരു ഗതിയിലേക്ക്‌ പ്രബോധനം വാരിക വഴിതിരിക്കുകയായിരുന്നു. നിലവാരമുള്ളതോ ഇല്ലാത്തതോ, മഞ്ഞയോ ചുകപ്പോ നീലയോ വെള്ളയോ എന്നൊന്നും വേര്‍തിരിക്കാതെ കൈയില്‍ കിട്ടുന്നതെന്തും വായിക്കുന്ന സ്വഭാവത്തിന്‌ അതിനുശേഷവും മാറ്റമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും ഏത്‌ തള്ളണം, ഏതൊക്കെ ഉള്‍ക്കൊള്ളണം എന്ന്‌ പ്രബോധനം വഴികാണിക്കുന്നു. സര്‍ഗാത്മകതയുടെ സൂക്ഷ്‌മ സ്‌പര്‍ശിനികളുണര്‍ന്നിരിക്കുന്ന സെന്‍സിബിലിറ്റിയെ പ്രബോധനം പുതുക്കിപ്പണിയുകയായിരുന്നു. കവിത എഴുതിത്തുടങ്ങിയ കാലം തൊട്ടേ, ഏറെ 'പണിക്കുറവു'കളുള്ള എന്റെ രചനകള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ട്‌ പ്രബോധനം വാരിക നല്‍കിയ സ്‌നേഹോദാരമായ പ്രോത്സാഹനവും പരിഗണനയും ഇന്നും നിര്‍ലോഭം തുടരുന്നു. കവിതയും ലേഖനങ്ങളുമായി ഈ എളിയവന്റെ ഒട്ടനേകം രചനകള്‍ക്ക്‌ പ്രബോധനം വാരിക ഇതിനകം ഇടമനുവദിച്ചു. ശുദ്ധ സര്‍ഗാത്മകതയുടെ രാഗ തരംഗങ്ങളെ സദാ നേരവും വരവേൽക്കാനുള്ള ആ സഹൃദയത്വ സന്നദ്ധതക്ക്‌ നന്ദിയോതാന്‍ അക്ഷരാര്‍ച്ചനകളെല്ലാം അപര്യാപ്‌തം തന്നെ.

80-കളില്‍ വൈദ്യുതിയെത്തിയിട്ടില്ലാതിരുന്ന നാട്ടുമ്പുറത്തെ ഓലമേഞ്ഞ മണ്‍കുടിലില്‍ മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ തിരിനീട്ടി വായിച്ചു തുടങ്ങിയതാണ്‌ പ്രബോധനം. എന്റെ വായനാശീലം കണ്ടറിഞ്ഞ്‌, അക്കാലത്ത്‌ മുടങ്ങാതെ പ്രബോധനം വാരിക എത്തിച്ചുതന്ന കണ്ണിയന്‍ കുഞ്ഞയമു, ആലുങ്ങല്‍ മുഹമ്മദ്‌ എന്ന നാണ്യാക്ക, നാലകത്ത്‌ മുഹമ്മദ്‌ എന്നീ ആദരണീയരായ ഇസ്‌ലാമിക പ്രവര്‍ത്തകരുടെ നിസ്വാര്‍ഥ സേവനത്തെ ഏറെ വിലമതിക്കുന്നു. കാലയവനികക്കപ്പുറം മറഞ്ഞ ആ പുണ്യാത്മാക്കള്‍ക്കുവേണ്ടി അശ്രുപൂര്‍ണമായ പ്രാര്‍ഥനകള്‍. അന്ന്‌ ടാബ്ലോയിഡ്‌ രൂപത്തില്‍ 12 പേജുകളിലായിരുന്ന പ്രബോധനം വാരിക ഇന്ന്‌ ആകെ മാറി 50 പേജുകളില്‍ കളര്‍ പുറം ചട്ടകളോടെ, കെട്ടിലും മട്ടിലും മലയാളത്തിലെ മറ്റേതു വാരികകളോടും കിടപിടിക്കുന്ന പുസ്‌തക രൂപത്തിലിറങ്ങുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തിലും ചില മാറ്റങ്ങളൊക്കെ വന്നു. ചേതനയുടെ ചക്രവാളങ്ങളില്‍ നിലീനമായ അറിവിന്റെ തീര രേഖകളെ മുറിച്ചുകടന്ന്‌ ആത്മജ്ഞാനത്തിന്റെ വന്‍കരയിലേക്ക്‌ ആനയിക്കുന്ന പ്രബോധനം വാരിക, വീടിന്റെ മുകള്‍നിലയിലെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍, ദൂരെ മൂവന്തി ചായുന്ന പടിഞ്ഞാറന്‍ മലനിരകള്‍ക്ക്‌ അഭിമുഖമായിരുന്ന്‌ വായിക്കാനാകുന്ന മാറ്റം! വ്യക്തിജീവിതത്തിലുണ്ടായ ധനാത്മകമായ (ഏതര്‍ഥത്തിലും) ഈ മാറ്റത്തിന്‌ വഴിതുറന്നു കിട്ടിയതും പ്രബോധനം മാര്‍ഗദര്‍ശനം ചെയ്‌ത, ലക്ഷ്യബോധത്തിലൂന്നിയ വായനയിലൂടെ ശീലിച്ച അക്ഷരങ്ങളുടെ അനുധ്യാനത്തിലൂടെ തന്നെ.

1949-ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരണമാരംഭിച്ച്‌ ഇപ്പോള്‍ 75-ന്റെ നിറവിലെത്തുന്ന പ്രബോധനം വാരിക ഇതഃപര്യന്തം തുടര്‍ന്നുവരുന്ന സാമൂഹിക നന്മയിലും വൈജ്ഞാനിക മേന്മയിലുമൂന്നുന്ന സമീപനരീതി കേരളീയ മുസ്‌ലിം നവോത്ഥാന സംരംഭങ്ങളില്‍ അവഗണിക്കാനാവാത്ത പങ്കാണ്‌ നിര്‍വഹിക്കുന്നതെന്ന്‌ നിസ്സംശയം പറയാം. ദൈവപ്രോക്തമായ മാര്‍ഗദര്‍ശനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിലുള്ള സമ്പൂര്‍ണമായ ജീവിത വ്യവസ്ഥയായ ഇസ്‌ലാമിന്റെ തനത്‌ രൂപം പരിചയപ്പെടുത്താന്‍, കലര്‍പ്പറ്റ മാനവിക സ്‌നേഹത്തില്‍നിന്ന്‌ വാറ്റിയെടുത്ത ദീപ്‌ത പദാവലികള്‍ മാത്രമുപയോഗിക്കുന്നു പ്രബോധനം എന്നതാണ്‌ അനുഭവം. കേരളീയ ഇസ്‌ലാമിക സാംസ്‌കാരിക ഭൂമികയിലൂടെ തൗഹീദിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ മനുഷ്യ സാഹോദര്യത്തിന്റെയും സാമൂഹിക നന്മയുടെയും ദേശീയോദ്‌ഗ്രഥനത്തിന്റെയുമായ പ്രശാന്ത വിചാര മഹാ പ്രവാഹമായി പ്രബോധനം വാരികയുടെ ജൈത്രയാത്ര അനുസ്യൂതം തുടരുന്നു.

വേരുകളുടെ ഗാഥ
പുലർ വെയിലിൽ,
മുറ്റിത്തഴച്ച
തളിരിലച്ചാർത്തിന്റെ
വേദിയിൽ ഉല്ലാസപൂർവം
നൃത്തമാടുന്ന പൂങ്കുലകളെ
ഉയിരേകി നിർത്തുന്നുവെന്ന്
ഉരിയാടുക പോലും ചെയ്യാതെ
അവകാശവാദ
കോലാഹല പൊങ്ങലുകൾക്കെല്ലാം താഴെ
മണ്ണിനടിയിൽ ഒളിച്ച്
ഉറക്കമില്ലാതവിശ്രമം
വേല ചെയ്യുന്നു
വേരുകൾ മൗനമായ്.

ശിശിരർത്തുവിൽ
ഇലപൊഴിയും കാലത്തെ
മഞ്ഞയുടുത്ത കാടും
കാടിനു മീതെ പൂക്കുന്ന
സന്ധ്യയും കേറിയുമിറങ്ങിയും
പരസ്പര പൂരകമാകവെ
ചക്രവാളങ്ങൾ കവിഞ്ഞ്
തുടുക്കുന്നു ശോകച്ഛവിയാർന്ന
വാൻഗോഗ് പെയിന്റിംഗ് പോലെ
ഹൃദയാംബരം!

ഹൈക്കുവിൻ
നീല ചെറിപൂക്കളിൽ
ബാഷോ ധ്യാനിച്ചു വിരിയിച്ച
ഹൈക്കുവിൻ
നീല ചെറിപൂക്കളിൽനിന്നിറ്റു വീഴുന്ന
രാഗാർദ്രമാകും
മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളിൽ
ബിംബിച്ചു കാണാം
ഭാവാർഥ സാന്ദ്രമാം
ഫ്യൂജിയെ.

ഹാജറയുടെ പ്രാണമരുത്ത്
മിന സഫ മർവ
മുസ്ദലിഫ എന്നീ ഹജ്ജിന്റെ
ജൈവ തടങ്ങളിലും
സംസത്തിൽ നിന്നുരുവാർന്ന
സംസ്കൃതിയുടെ
കൊടുമുടികളിലും
വീശുന്ന കാറ്റ്
ഹാജറയുടെ
പ്രാണമരുത്താകാം.

കാണാപ്പുറം
ദക്ഷിണയായി
ഏകലവ്യനോട്
പെരുവിരൽ ചോദിച്ച
ആചാര്യൻ ഛേദിച്ചത്
വിവേചനത്തിനെതിരെയുള്ള
അണകെട്ടി നിർത്തിയ
സമരവീര്യത്തിന്റെ
സേതുബന്ധനം കൂടിയായിരുന്നു.

l